Jak prawidłowo sadzić drzewa w ogrodzie?

Najważniejsze elementy:

-Przed każdym sadzeniem rośliny trzeba zwrócić uwagę na to jak będzie wyglądała za kilka, czy kilkanaście lat. Aby prawidłowo ocenić wygląd rośliny w poszczególnych latach warto zapytać się sprzedawcy lub architekta krajobrazu o to lub sprawdzić to w katalogu roślin ewentualnie w Internecie.

-Przy sadzeniu drzew balotowanych tkaninę (zielona strzałka), którą była owinięta bryła korzeniowa lub dodatkową siatkę metalową należy pozostawić i posadzić roślinę z tak zabezpieczoną bryłą korzeniową.

-Miejsce sadzenia jest zależne od wymagań danej rośliny. Przed sadzeniem należy dobrać optymalne miejsce dla rośliny, dzięki temu będzie mogła zdrowo się rozwijać.

-Również przed sadzeniem ważne jest zrobienie badania gleby, po wykonaniu można ustalić optymalne nawożenie jak i również to czy roślina może zostać tam posadzona.

-Glebę ciężką i zlewną, należy rozluźnić poprzez dodanie piasku.

-W przypadku bardzo nieprzepuszczalnego podłoża gliniastego lub ilastego, dno dołu dobrze jest wzruszyć szpadlem i wymieszać z piaskiem lub żwirem. Taki zabieg umożliwi przynajmniej częściowe odwodnienie dołu, jeśli gleba jest bardzo zbita warto również wzruszyć ściany dołu. Oprócz tych zabiegów można również wykopać znacznie większy dołek (3-5 razy większy od bryły korzeniowej), a następnie wymieszać ziemię z piaskiem w stosunku 2:1 (ziemia:piasek).

Termin sadzenia:

Rośliny ,,balotowe”  sadzimy wczesną wiosną lub późną jesienią. W zależności od warunków panujących w danym roku można sadzić:

-iglaki od połowy marca do połowy maja albo od połowy sierpnia do początku listopada

-drzewa liściaste wczesną wiosną aż nie ruszy wegetacja (pojawią się liście) albo jesienią do przymrozków

Etapy sadzenia rośliny:

  • Przygotowanie roślin:

-podlanie brył korzeniowych

  • Przygotowanie gleby:

-przekopanie podłoża

-wyzbieranie kamieni

-nawożenie

-wyrównanie powierzchni

3.    Sadzenie

-wykopanie dołu większego o 2-3 razy od bryły korzeniowej rośliny

-wsypanie kompostu lub torfu do dołu

-wsadzenie rośliny

-uzupełnienie pozostałej przestrzeni ziemią wymieszaną z kompostem w stosunku 1:1

-bryła korzeniowa rośliny ma być 1 cm poniżej poziomu wykopanego dołu (tak aby nie było widać bryły)

-po posadzeniu delikatnie ubijamy ziemię dookoła rośliny, mocniej po zewnętrznej stronie bryły korzeniowej

-wyrównanie powierzchni

-obfite podlanie

-ściółkowanie

4.    Pielęgnacja drzew po posadzeniu

-podlewanie

-przycinanie

-odchwaszczanie gleby

-ochrona przed chorobami i szkodnikami

Ściółkowanie: rośliny bardzo pozytywnie reagują na ściółkowanie, ponieważ zabieg ten ogranicza rozwój chwastów w pobliżu rośliny, a także zmniejsza parowanie wody z gleby.

Najlepiej ściółkować kilkucentymetrową warstwą kory drzew iglastych, zrębkami, trocinami lub żwirem. Grubość warstwy ściółki powinna wynosić około 5 cm i posiadać w miarę grubą, ale jednolitą frakcje. „Poprószenie” ściółką nie daje spodziewanych efektów, łatwo ją wywiewa wiatr lub spłukuje silny opad deszczu.

Zalety ściółkowania:

-ochrona rośliny przed chwastami

-mniejsza ilość prac pielęgnacyjnych

-w przypadku sadzenia na trawniku, ochrona rośliny przed uszkodzeniem ich w trakcie koszenia. Jest to bardzo ważne, ponieważ nawet drobne skaleczenie młodych drzew w okolicy podstawy pnia mogą przekształcić się w rozległe rany zgorzelinowe, dlatego kosząc dookoła drzewek, trzeba być szczególnie ostrożnym, zwłaszcza jeżeli używamy kosiarki żyłkowej.

-ochrona przed przemarzaniem korzeni zimą

-zmniejsza nagrzewanie się gleby latem

-dostarczenie próchnicy w przyszłości

-poprawa estetyki ogrodu

Podlewanie (nawadnianie): Do prawidłowego rozwoju roślin niezbędna jest właściwa ilość wody. Najważniejszą czynnością przy pielęgnacji roślin jest dostarczenie nim wody. Podlewanie roślin nie należy do najłatwiejszych czynności w ogrodzie, ze względu na ciągle zmieniające się warunki atmosferyczne jak i różnorodność gleb.

Czego nie robić podczas podlewania:

-nie wolno podlewać zbyt często małą ilością wody w okresach suszy, ponieważ woda nie dostanie się do głębszych warstw ziemi przez  co rośliny nie tworzą głębokiego systemu korzeniowego, nie sięgają do głębszych warstw, gdyż pobierają wodę z płytkiej warstwy. Lecz płytkie warstwy gleby szybko wysychają przez co rośliny zostają bardziej narażone na niedobór wody.  Jeżeli ziemia jest wysuszona należy podlewać nią w 2 etapach na początku zwilżyć glebę tak żeby zaczął się proces wchłaniania wody. Potem należy przeprowadzić właściwe podlewanie.

-nie wolno podlewać zbyt silnym strumieniem wody, który powoduje uszkodzenia kwiatów i liści. Jest to niebezpieczne dla wszystkich roślin, ponieważ sprzyja powstawaniu chorób przez co rośliny tracą swoje walory dekoracyjne.

-Podczas podlewania roślin ogrodowych często nie da się uniknąć zmoczenia liści, jednak powinno zachować się ostrożność i w miarę możliwości nie moczyć liści. Gdy tylko jest to możliwe, należy strumień wody skierować na ziemię pod roślinami i unikać lania wody po liściach.

Najważniejsze zasady podlewania:

– Poranne podlewanie roślin ogrodowych- jest to najlepsza pora na podlewanie wszystkich roślin, ponieważ słońce nie jest zbyt ostre i nie jest zbyt gorąco, dzięki czemu chronimy nasze rośliny przed poparzeniem

-wieczorne podlewanie roślin ogrodowych- w trakcie zachodu słońca i po nim można podlewać niektóre rośliny, jest to nieznacznie gorsza pora od podlewania porannego, ponieważ woda która znalazła się na liściach może nie wyschnąć co będzie powodowało nadmierny rozwój chorób

-trawniki należy podlewać tylko i wyłącznie rano

-Rośliny powinno podlewać się rzadko, a obficie, dzięki czemu woda wsiąka w glebę i przemieszcza się do głębszych warstw, które zachowują wilgoć dostępną dla roślin znacznie dłużej. W takich warunkach system korzeniowy roślin będzie głęboki i w razie suszy będzie pobierał wodę z głębszych warstw gleby.

Pielęgnacja: 

-drzew: 

Najważniejszymi zabiegami jest podlewanie, formowanie (cięcie), odchwaszczanie jeżeli nie było zastosowanej ściółki oraz nawożenie.

-wrzosów:

Na wrzosowisku należy starannie okryć rośliny na zimę warstwą igliwia (stroisz) lub geowłókniną. Nie wolno natomiast zapomnieć o jednym ważnym zabiegu – przycinaniu pędów po kwitnieniu, dzięki czemu rośliny zagęszczają się i obficie kwitną w kolejnym sezonie. Ponieważ wrzosy mają kwiaty aż do późnej jesieni, skracamy je dopiero po zimie, w kwietniu, usuwając przy okazji uschnięte i przemarznięte gałązki. Kwitnące wiosną wrzośce przycinamy w maju i czerwcu. I jedne i drugie tniemy poniżej przekwitniętych pąków kwiatowych.

-pnączy

Pnącze należy cięć dzięki czemu rozgałęzi się i będzie miało bardziej obfite kwitnienie.

-trawników:

Trawniki należy kosić co 3-8 dni w zależności od potrzeb, systematycznie nawozić i podlewać. Należy wygrabiać wiosną cały trawnik, a później wykonać zabieg wertykulacji  oraz warto wykonać wapnowanie co 2-3 lata.

-bylin:

W tych roślinach należy usuwać przekwitłe kwiatostany i ścinać zeschniętych części nadziemne po skończeniu wegetacji. Po kilku latach uprawy niektóre z bylin wymagają odmłodzenia, polegającego na wykopaniu, oddzieleniu części najstarszych, porażonych przez choroby i zamierających, a posadzeniu tylko młodych i zdrowych przyrostów.

Nawożenie:  

-Nawożenie organiczne:

W celu uzupełnienia niedoboru składników pokarmowych w glebie stosujemy nawożenie. Nawożenie organiczne obornikiem, kompostem najlepiej wykonać w czasie przygotowania ziemi przed sadzeniem. Zastosowanie obornika lub kompostu w ilości 300-500 kg na 100 m2, dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale przede wszystkim poprawia strukturę gleby oraz poziom próchnicy. Uzupełnienie próchnicy w glebie, wygodniej jest dokonać w formie kompostu lub torfu. Zastosowanie nawozów organicznych po założeniu ogrodu jest bardzo kłopotliwe, a szczególnie przy wykonaniu przedtem ściółkowania. Przy zastosowaniu dużej dawki obornika możemy zmniejszyć nawożenie mineralne. Przy sadzeniu nie należy dawać do dołka obornika, ani żadnych nawozów mineralnych. Wysoka dawka składników odżywczych blisko korzeni może spowodować ich zmniejszony rozrost, przez co roślina będzie słabsza w przyszłości.

Nawożenie mineralne:

Rośliny sadzone jesienią nawozimy wiosną po rozpoczeciu wegetacji (kwiecień-maj). Rosliny sadzone wiosną nawozimy po ok. 4-6 tygodniach, stosując połowę zalecanej dawki. Roczna dawka nawozu wieloskładnikowego np. Azofoska, Fruktus lub inne wynosi ok. 30 g na m², zastosowana w 2-3 terminach. Ostatnie nawożenie powinno być dokonane w końcu czerwca, aby nie przedłużać wegetacji i nie opóźniać przygotowania się roślin do zimy.

Na glebach lekkich, piaszczystych (o małym kompleksie sorpcyjnym) w celu zapobiegania wypłukiwaniu nawozów, nawozimy częściej, a w mniejszych dawkach. Nawóz rozsypujemy, co najmniej tak szeroko jak sięgają gałęzie rośliny, ponieważ korzenie sięgają znacznie dalej niż korona. Nie dotyczy to roślin świeżo posadzonych. Rozsypywanie nawozu tuż przy nasadzie roślin jest mniej skuteczne, a często wręcz szkodliwe, z uwagi na wysoką koncentrację blisko rośliny. Stosując nawóz na świeżą ściółkę polecane jest zwiększyć nawożenie azotem, dodając ok. jednej czwartej wagowej np. saletry amonowej, ponieważ bakterie rozkładające ściółkę pobierają azot, a więc w pewnym czasie ograbiają z niego roślinę. Rozsypując nawóz należy zwracać uwagę, aby nie padał na liście, gdyż może je poparzyć. Po rozsianiu nawozu należy wpłukać go do gleby przez podlanie lub płytko zmieszać z glebą.

Bardzo dobrymi i wygodnymi są nawozy o spowolnionym działaniu, np. Osmocote 5-6 M, Hydrocote 5-6 M. Poszczególna granulka zwiera komplet składników makro i mikro, otoczonych półprzepuszczalną otoczką, która pod wpływem wody stopniowo (5-6 miesięcy) uwalnia do gleby zawarte w niej składniki pokarmowe dla roślin. Zastosowany nawóz w marcu-kwietniu wystarcza roślinom przez cały okres wegetacyjny. Warunkiem dobrego i skutecznego działania jest umieszczenie nawozu w wilgotnej ziemi na głębokość 4-5 cm. Ogród założony na glebach żyznych nie wymaga tak obfitego nawożenia. Po kilku latach od posadzenia, dobrym zakorzenieniu się roślin drzewiastych można silnie ograniczyć lub całkowicie zaprzestać nawożenia bez szkody dla wzrostu i wyglądu roślin.

Rozstawa:

Szybko rosnące drzewa liściaste osiągają wysokość 20 m już po kilkunastu latach. Wiedząc, jaką wielkość osiągnie dana roślina po 10 lub 20 latach, możemy wybrać dla niej odpowiednie miejsce. Iglaki rosną wolniej; szybko rosnące (np. metasekwoja, modrzew, jodła kalifornijska) sadzimy co 3-5 m, pozostałe – co 1-3 m, płożące – 2-3 szt./m2.

Odczyn gleby: 

Większość roślin dobrze rośnie na glebie o odczynie obojętnym. Ale iglaki lubią lekko kwaśne podłoże, dlatego grunt na stanowisku dla nich trzeba wymieszać

z nieodkwaszonym torfem (trzy części ziemi na jedną część torfu). Dla roślin lubiących zasadowe podłoże (orzech włoski, kasztanowiec, leszczyna, migdałek

trójklapowy, oliwnik wąskolistny, modrzew europejski, cis) grunt należy zwapnować, mieszając wierzchnią warstwę z nawozem wapniowym – najlepiej kredą

mieloną lub dolomitem (wcześniej trzeba zbadać odczyn gleby).

Formowanie (cięcie): 

Młode drzewka wymagają również regularnego cięcia; sadzone wiosną – tuż po, sadzone jesienią – początkiem kolejnego sezonu. Pędy skróć nie więcej niż o 2/3 długości. W ten sposób przywrócona zostanie równowaga między częścią korzeniową a koroną, która została zaburzona podczas sadzenia rośliny

Wiosną w ramach prac ogrodniczych dokonujemy cięcia sanitarnego. Polega ono na usunięciu pędów uszkodzonych, martwych, porażonych chorobami. Przy okazji usuwamy wszystkie zaschnięte zeszłoroczne kwiatostany. Zimą i wczesną wiosną przycinamy krzewy, których kwiaty pojawiają się na nowych, tegorocznych pędach.

Na roślinie pozostawia się pędy właściwie rozmieszczone, skracając je tak, aby się wzmocniły i rozgałęziły. Wszystkie pędy przeszkadzające, a szczególnie słabe i rosnące do środka rośliny, należy wycinać. Możemy także poprawiać pokrój rośliny, wykonując cięcie regulujące, niezależnie od pory roku.

Podpieranie dużych okazów :

Duże drzewa po posadzeniu trzeba zabezpieczyć, by stabilnie utrzymały się w pionie, inaczej poprzewracają się na wietrze. Można to zrobić na trzy sposoby.

Sposób pierwszy: Polega na przywiązaniu pnia do trzech palików. By nie uszkodzić korzeni, pale wbijamy poza obrębem balotu. Drzewo przywiązujemy do nich taśmą (najlepiej parcianą) o szerokości ok. 4 cm – tak pień będzie chroniony przed otarciami.

Sposób drugi: Mniej szpecącą ogród metodą jest kotwienie w podłożu samej bryły korzeniowej. Balot opasuje się taśmami i przyszpila do dna wykopu stalowymi śledziami. Robimy to, zanim wypełnimy dół ziemią.

Sposób trzeci: Popularne jest stosowanie odciągów mocowanych do pnia i kotwiczonych w podłożu. Wymagają one sporo przestrzeni, dlatego nadają się tylko do większych ogrodów.

Gdzie posadzić drzewo?

W zależności od gatunków rośliny  szybko lub wolno rosną, także będą dorastać do różnej wysokości. Przed podjęciem decyzji o sadzeniu należy zaczerpnąć niezbędnej wiedzy o roślinie. Największy kłopot mogą sprawić drzewa, które dorastają do kilku a nawet kilkunastu metrów. Należą do nich m.in. drzewa liściastych, iglaste, które potrafią osiągnąć do 20 m. Istnieje więc ryzyko, że   dorosłe drzewo uszkodzi ogrodzenie (korzenie mogą uszkodzić jego fundamenty, a konary przerastać lub nawet wygiąć). Z drugiej strony, drzewo rozrastające się poza ogrodzeniem może przeszkadzać sąsiadom (szczególnie jesienią, gdy intensywnie opadające liście będą regularnie przykrywać ich trawnik). W powyższej sytuacji musisz liczyć się z tym, że– zgodnie z Kodeksem Cywilno-prawnym  – będą oni mogli samodzielnie przyciąć gałęzie i korzenie drzewa przerastające na ich stronę. Przez co roślina straci swoje walory dekoracyjne.

Na co zwrócić uwagę przed posadzeniem drzewa:

– najlepszym miejscem do sadzenia nowych drzew jest obrzeże działki.

-odległość od ogrodzenia, w zależności od gatunku należy zaczerpnąć informację o wysokości i szerokości maksymalnej rośliny, połowa szerokości drzewa plus 1-2 m od ogrodzenia będą najlepszym miejscem do posadzenia danej rośliny.

-odległość od elewacji- po kilku latach konary rozrastającego się drzewa mogą uszkodzić elewację, a nawet dach. Dodatkowo, spadające jesienią liście mogą zapychać rynny. Warto więc zachować bezpieczną odległość między posadzoną rośliną a posesją. Z reguły wynosi ona nieco więcej niż promień korony.

-przebieg wszystkich instalacji (rurociąg, kanalizacja, energetyczna, telekomunikacyjna, itp.)- należy wziąć pod uwagę korzenie drzew, które mogą mieć szerokość do 5 metrów. Zazwyczaj szerokość korzeni jest taka jak i szerokość korony rośliny.

-widok z głównego pomieszczenia w domu

-odczyn gleby

-nasłonecznienie

-kierunek wiatru

-termin sadzenia